RATING :
SHARE :
เมื่อภพนำพาเธอมาอยู่ในร่างของท่านหญิงที่มีสัมพันธ์อันร้อนเร่ากับเสด็จพระองค์หญิง แต่กลับหลงรักความอ่อนหวานละมุนของหญิงสาวแสนธรรมดา (3P) /*********/ เสด็จพระองค์หญิงดาหลาเอ่ยอย่างเคืองขุ่น ก่อนจะพลักร่างเล็กให้ล้มลงบนเตียงนอนขนาดยักษ์แล้วจึงขึ้นไปคร่อมทับร่างเล็กเอาไว้ ท่านหญิงอ้อนดิ้นพล่านด้วยความตกใจแต่ไร้ผล เสด็จท่านโกรธจนเลือดขึ้นหน้าไม่ยอมปล่อยคนภายใต้อาณัติให้เป็นอิสระ "เสด็จอาทรงคิดจะทำอะระ...อื้อ" ริมฝีปากเล็กถูกครอบครองโดยเรียวปากของเสด็จพระองค์หญิงที่บดขยี้รุนแรงด้วยโทสะ ท่านหญิงอ้อนร้องท้วงเมื่อเธอถูกกระทำอย่างจาบจ้วงอย่างไม่ทันตั้งตัว มือเรียวบีบแก้มของท่านหญิงอ้อนเพื่อให้เธอเปิดริมฝฝีทากออก ก่อนที่ลิ้นอุ่นจัดกระหวัดรัดไปทั่วโพลงปากเล็กอย่างดูดดื่มพร้อมกับมือไม้ที่เริ่มปะป่ายไปทั่วเอวและแผ่นหลัง สมองของท่านหญิงอ้อนเริ่มขาวโพลนอีกครั้งเมื่อได้รับจูบที่ดูดดื่ม ที่ร้อนเร่าจนแทบจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้ ก่อนที่มือเรียวลดลงมาที่บั้นท้ายของเธอแล้วเคล้าคลึงจนวูบวาบไปหมด “อาไม่ยอมให้เธอได้มีสัมพันธ์กับเสด็จพี่ ไม่มีวันยอม” เสด็จพระองค์หญิงดาหลาเงยหน้าขึ้นเอ่ยเสียงพร่า “ตะ แต่หญิงจะโดนรังเกียจ หญิงไม่มีเลือดสีน้ำเงินอย่างแท้จริง หญิงจะต้องมี ละ ลูก อื้ออ" "อย่าพูดให้อาได้ยินอีกนะหญิงอ้อน อย่าแม้แต่สักนิด"