RATING :
SHARE :
ความผิดบาปที่แสนบริสุทธิ์ของหญิงสาวสองคนที่หลงไหลกันและกัน (แฝด) /****/ “เค้าเป็นของตัวนะฝน เกิดมาเป็นของตัวคนเดียว” ปลายฟ้าเอ่ยพลางพลิกตัวของปลายฝนไปอยู่ใต้ร่าง ก่อนจะจรดริมฝีปากเรียวสวยลงมาที่ริมฝีปากของปลายฝนแล้วบดเคล้าแผ่วเบา “ตะ แต่” เรียวปากร้องท้วงแม้จะมีความนุ่มนวลอ่อนโยนเคล้าคลอบนเรียวปากของเธออย่างอ่อนนุ่มเหมือนเยลลี่อุ่นๆ ก่อนมือเรียวจะปลดเสื้อเปียกชื้นออกหมดจนเผยบราเซียสีขาวที่ปกปิดหน้าอกของปลายฝนเป็นปราการสุดท้าย จนกระทั่งปลายฟ้ารั้งมันขึ้นจนหน้าอกของปลายฝนทะลักชูชันขึ้นมาอย่างน่าอาย ปลายฟ้าจึงใช้มือบีบเคล้นแผ่วเบาจนปลายฝนสะท้านไปทั้งร่าง สัมผัสอุ่นตัดกับอากาศเย็นเยียบให้เธอขนลุกซู่ไปหมด เธอวูบวาบกับสัมผัสจูบที่วาบหวามของปลายฟ้าและสัมผัสที่หวามไหวเหมือนกำลังจะลอยขึ้นบนฟ้า ก่อนที่ปลายฟ้าจะเลื่อนริมฝีปากลงมาที่คอของปลายฝนแล้วขบเม้มอย่างเสียวซ่าน แล้วพรมจูบมาจนกระทั่งเนินอกจนเป็นรอยจ้ำกระจายไปทั่ว ก่อนที่ริมฝีปากริมฝีปากร้อนจะครอบครองดูดดันอย่างกระหายจนมันชูชันรับสัมผัส “อืมม์” สัมผัสของพี่ปลายฟ้าเสียวซ่านจนปลายฝนครางอย่างน่าอาย ก่อนที่มือของปลายฟ้าจะร่นกระโปรงเปียกชื้นขึ้นแล้วลูบสัมผัสโคนต้นขาใกล้เนินเนื้อสามเหลี่ยมของปลายฝนที่มีเพียงกางเกงในกางกั้น มือปัดผ่านเนินเนื้ออวบของปลายฝนเล็กน้อย ขณะที่ริมฝีปากดูดดันหน้าอกเปลือยเปล่าอย่างกระหายอยาก จนปลายฝนต้องขบริมฝีปากอย่างเสียววูบ “มะ มันไม่ดีหรอกฟ้า” “สิ่งที่ดีที่สุดคือเราจะเป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์ต่างหาก”