RATING :
SHARE :
เบื้องหน้าเธอคือหญิงสาวที่เพอร์เฟ็กต์ รวยล้นฟ้า แต่เบื้องหลังเธอคือทาส ทาสที่ร่างสัญญาบังคับให้เธอเป็นนายท่านอย่างจำนนโดยไม่มีทางหลีกเลี่ยง “อย่านะ อย่าทำอะไรแบบนั้น” “อะไรที่คุณว่าคืออะไร” คำถามที่ส่งมาไม่ได้ต้องการคำตอบ เพราะหลังจากที่หญิงสาวแปลกหน้าพูดเพียงไม่กี่วินาที อ้อมแขนที่อุ้มร่างเล็กกะทัดรัดไว้ก็วางตัวเธอลงบนเตียง ก่อนที่หญิงสาวแปลกหน้าจะคร่อมตัวเธอต่อมาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว แถมท่อนขาเรียวสวยก็จัดการล็อคขาเล็กของเธอไม่ให้ดิ้นได้ “คุณปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง” “ฉันกำลังพิสูจน์ว่าคุณใช่เลดี้ของฉันไหม” “ฉันไม่อยากรู้” ลินดาส่ายหน้ารัวจนผมหน้าม้ากระจายไม่เป็นทรง “เลดี้ คุณมีขี้แมลงวันที่คอใกล้ท้ายทอย” หญิงสาวแปลกหน้าเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนที่หญิงสาวแปลกหน้าจะไล้นิ้วไปที่ลำคอของเธอ แล้วก้มลงกดริมฝีปากซับลงไปเบาๆ ลินดารู้สึกอุ่นวาบเมื่อริมฝีปากคนตรงน้าสัมผัสกับผิวหนังของเธอ ไม่คิดว่าเจ้าของรังสีเย็นยะเยือกจะมีจุมพิตที่ละมุนขนาดนี้ “คุณมีขี้แมลงวันที่อกซ้าย” ลินดารู้สึกเหมือนเธอกำลังจะถูกหลอมกับมือร้อนฉ่าที่ปลดโบว์ที่คอเสื้อของเธอออก ก่อนจะเกี่ยวมันลงมาเล็กน้อยจนเห็นเนินอกภายใต้บราเซียรำไร และเธอต้องใจกระตุกวูบเมื่อหญิงสาวแปลกหน้าปลดบราเซียของเธอขึ้นก่อนจะไล้เรียวปากเคลือบลิปสติกสีแดงก่ำไปบนเนินอกขาวบริเวณขี้แมลงวัน ก่อนจะที่มือเรียวจะปลดกระดุมลงเรื่อยๆ อย่างถือวิสาสะ เรียวปากก็กดจูบแสนร้อนฉ่าไล้ไปตามกระดุมที่ปลดออก จนกระทั่งถึงท้องน้อย ลินดารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังดิ่งลงในน้ำลึก หายใจไม่ออกราวกับกำลังจะจมน้ำเมื่อเรียวปากอุ่นพรมจูบอยู่บนท้องน้อยขณะมือเรียวเกี่ยวกางเกงของเธอลงทีละน้อยอย่างเชื่องช้า “พะ พอแล้วค่ะ” “คุณไม่อยากรู้เหรอว่าฉันรู้อะไรอีก คุณมีขี้แมลงวันที่...” “ฉะ ฉันไม่อยากรู้” “บอกมาสิว่ามันเป็นใคร” น้ำเสียงเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว มันช่างเย็นเยียบ น่ากลัว และทรงพลังในคราวเดียวกัน ยิ่งดวงตาของหญิงสาวแปลกหน้าในยามนี้ราวกับว่าสามารถสาปคนให้กลายเป็นน้ำแข็งได้ชั่วพริบตา “ฉันบอกคุณไปแล้วว่าเขาคือพี่ชาย” “คุณโกหกฉันอีกแล้วนะ” หญิงสาวแปลกหน้าพูดเสียงลอดไรฟันราวกับว่าความอดทนของหญิงสาวแปลกหน้าใกล้ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ก่อนจะดึงกางเกงของเธอลงรวดเดียวจนเจ้าตัวร้องลั่น แล้วจึงเกี่ยวขาของเธอขึ้นอยางรวดเร็วจนแทบไม่ได้ตั้งตัว “งั้นเรามาทวนความทรงจำกันหน่อยดีมั้ย มายเลดี้”